Apakah kaedah penyahcasan pengadun

Pengadun adalah peralatan yang penting dan sangat diperlukan dalam pengeluaran perindustrian moden, peranannya adalah untuk mencampurkan bahan yang berbeza untuk memenuhi keperluan pengeluaran yang pelbagai. Dalam penggunaan mesin pencampur, pilihan kaedah pelepasan adalah sangat kritikal, ia secara langsung mempengaruhi kecekapan pengeluaran, kualiti bahan dan kemudahan operasi. Mengikut ciri-ciri bahan yang berbeza dan keperluan pengeluaran, pengadun boleh dibahagikan secara kasar kepada kaedah pelepasan berikut, yang masing-masing mempunyai kelebihan unik dan skop aplikasinya sendiri.

Cara yang biasa digunakan ialah nyahcas jenis graviti, yang menggunakan graviti bahan itu sendiri dari bahagian bawah aliran keluar semula jadi pelabuhan pencampur. Kaedah ini biasanya digunakan pada serbuk atau bahan berbutir dengan kecairan yang baik, kelajuan nyahcas yang cepat dan struktur peralatan yang agak mudah, jadi ia digunakan secara meluas dalam senario pengeluaran besar-besaran. Walau bagaimanapun, pelepasan graviti juga mempunyai had tertentu, seperti bahan likat mungkin disekat, dan mudah menyebabkan sebahagian daripada bahan tertinggal di dalam peralatan, meningkatkan kesukaran pembersihan.

Satu lagi cara biasa ialah pelepasan skru, melalui pergerakan berputar penghantar skru untuk menolak bahan. Kaedah ini bukan sahaja sesuai untuk bahan serbuk dan berbutir, tetapi juga boleh menjadi sangat baik untuk menangani beberapa kecairan yang lemah atau bahan yang sedikit melekat. Nyahcas skru membolehkan nyahcas kuantitatif dan amat sesuai untuk barisan pengeluaran dengan keperluan tinggi untuk penghalusan. Walau bagaimanapun, disebabkan oleh pergerakan mekanikal penghantar skru, ia boleh menyebabkan kerosakan pada beberapa bahan rapuh, di samping itu, strukturnya agak kompleks dan mahal.

Bagi sesetengah serbuk ringan atau bahan yang mudah melekat, pelepasan pneumatik adalah pilihan yang sangat berkesan. Kaedah ini menggunakan pendorongan udara termampat untuk meniup bahan keluar dari pengadun dan mengangkutnya melalui saluran paip ke proses seterusnya. Kelebihan nyahcas pneumatik adalah kelajuan tinggi dan sisa bahan yang rendah, terutamanya dalam pengeluaran berterusan berskala besar. Walau bagaimanapun, pada masa yang sama, kaedah ini memerlukan tahap pengedap peralatan yang tinggi, penggunaan sistem penyingkiran habuk untuk mengelakkan pencemaran habuk, dan penggunaan tenaga yang agak tinggi semasa operasi.

Di makmal atau di loji pencampur kecil, pelepasan senget adalah cara yang mudah dan mudah. Dengan mencondongkan atau memusingkan seluruh badan pengadun, bahan dituangkan terus keluar dari pengadun. Kaedah ini sesuai untuk senario di mana bahan perlu ditukar dengan cepat, dan bukan sahaja pelepasan bersih dan teliti, tetapi pembersihan juga sangat mudah. Walau bagaimanapun, disebabkan oleh had saiz dan berat peralatan, pelepasan jenis senget biasanya hanya digunakan untuk pengeluaran berskala kecil, dan dalam proses lambakan boleh menghasilkan habuk, yang perlu mengambil langkah perlindungan tertentu.

Di samping itu, pelepasan pengikis sangat sesuai untuk bahan likat atau campuran tertentu yang cenderung menggumpal. Dengan cara ini, bahan ditolak keluar oleh pengikis mekanikal, memastikan bahan yang sangat likat boleh dilepaskan dengan lancar dari loji. Nyahcas pengikis sesuai untuk jenis bahan tertentu dan berkesan dalam meminimumkan sisa, tetapi kelajuan nyahcas boleh menjadi sedikit perlahan, manakala kerumitan peralatan dan kos penyelenggaraan boleh agak tinggi.

Secara menyeluruh, terdapat pelbagai jenis kaedah pencampuran, setiap satunya mempunyai kelebihan tersendiri dan senario yang boleh digunakan. Memilih kaedah pelepasan yang betul bukan sahaja dapat meningkatkan kecekapan pengeluaran, tetapi juga mengurangkan kos penyelenggaraan peralatan dan kesukaran operasi. Dalam amalan, banyak pengeluar akan berdasarkan ciri-ciri bahan, keperluan proses dan skala pengeluaran yang berbeza, kaedah pelepasan tersuai atau digabungkan dengan pelbagai teknologi untuk pengoptimuman, untuk mencapai kecekapan pengeluaran maksimum.